Киргизско-русский словарь - шаар

ир.

1. город;

борбор шаар главный город; столица;

шаардын борбору центр города;

шаардын сыртында за городом, вне города;

шаардын айласында или шаардын тегерегинде в окрестностях города, в пригороде;

шаардын айланасындагы или шаар тегерегиндеги пригородный;

шаардын чет-жакасында на окраине города;

шаарча городской, на городской лад;

шаарча бычак уст. городской нож (не кустарного производства);

акча шаар жерине жарашат погов. деньги городу к лицу;

2. (в старом фольклоре) город-государство, полис;

ал шаардын падышасы царь того города;

чоң той берип, эки баласын эки шаарга хан көтөрдү (из сказки) устроив большой пир, он сделал двух своих сыновей ханами в двух городах;

хандыгыңды колго алып, ким билди Үсүр шаарыңды? фольк. кто, забрав твоё ханское достоинство, управлял твоим городом Усюр?